El culto jacobeo y la peregrinación a Santiago a finales de la Edad Media: crisis y renovación

Comunmente vense considerando que os séculos XIV e XV constitúen unha fase de declive da peregrinación xacobea. Pasado o periodo dourado do culto apostólico, outras preocupacións, tanto espirituais como políticas, semellaron eclipsar a importancia da vía penitencial que tanto vigor tiña demostrado en épocas anteriores. O paso dos anos e as circunstancias históricas imposibilitaron a plena recuperación dun antigo esplendor espiritual que tiña convertido Compostela nun centro neurálxico da Cristiandade; pero o feito xacobeo perviviu, transformouse e influíu na fase final do Medioevo a través da súa adaptación a novos contextos políticos, sociais e culturais sumamente complexos. Estas páxinas convocan a unha análise coral dos procesos de adaptación, reinterpretación e reescritura da espiritualidade compostelá tanto dende o punto de vista histórico como dende a perspectiva literaria.